Δεν είναι άθεοι όλοι όσοι πιστεύουν στην εξέλιξη. Μερικοί Χριστιανοί αιτιολογούν ότι το βιβλίο της Γένεσης—που λέγεται ότι το συνέγραψε ο Μωυσής ή ότι το συνέταξαν άλλοι κάτω από την καθοδήγησή του —αρχικά γράφτηκε για έναν πρωτόγονο λαό. Κι έτσι αντί να τους μπερδεύει με ένα σωρό επιστημονικές εξηγήσεις που δε θα καταλάβαιναν, ο Θεός το κράτησε απλό με αυτό τον χαριτωμένο μικρό μύθο της Γένεσης. Ας εξετάσουμε αυτή την υπόθεση μέσα στο γενικότερο πλαίσιο.

Ο Μωυσής οδήγησε τους Εβραίους στην έξοδό τους από τα δεσμά της Αιγύπτου. Τον καιρό του Μωυσή, η Αίγυπτος ήταν ήδη ένας ανθηρός πολιτισμός για αιώνες. Οικοδόμησε, ανάμεσα σε άλλα, τις περίφημες πυραμίδες—θαύματα της μηχανικής που πολλοί επιστήμονες μηχανικοί ισχυρίζονται ότι δε θα μπορούσαν να οικοδομηθούν με την ίδια ακρίβεια σήμερα. Οι Αιγύπτιοι δεν ήταν αμαθείς, κι ούτε ήταν και οι Εβραίοι που είχαν ζήσει στην Αίγυπτο για 400 χρόνια, οι οποίοι τον περισσότερο καιρό ήταν ένα ευνοούμενο φιλοξενούμενο έθνος.

Δεν υπήρχε λόγος ο Θεός να μην έχει πει στο Μωυσή και στους Εβραίους ούτε μια λέξη σχετικά με την αρχή των πάντων. Αν όλ’ αυτά είχαν εξελιχθεί μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια, θα μπορούσε να τους το είχε πει. Όμως δεν το έκανε. Και ο λόγος που δεν το έκανε είναι επειδή δεν συνέβηκε έτσι. Ο Θεός είχε τους λόγους Του που έφτιαξε τον κόσμο, και ο κύριος λόγος ήταν να γίνει ένα δοκιμαστικό πεδίο για τον άνθρωπο ώστε να μας προετοιμάσει να γίνουμε οι σύντροφοί Του στον άπειρα καλύτερο κόσμο που έχει φτιάξει σαν τελευταία κατοικία μας.

Παρ’ όλ’ αυτά, από τότε που η θεωρία της εξέλιξης έγινε δημοφιλής, έχουν παρατηρηθεί προσπάθειες να εναρμονιστεί η βιβλική περιγραφή της Δημιουργίας με την εξέλιξη—κάτι που είναι γνωστό σαν “θεϊστική εξέλιξη.” Εν συντομία, η θεϊστική εξέλιξη δέχεται ότι ο Θεός θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει την εξελικτική διαδικασία σαν τον μηχανισμό για τη δημιουργία. Οι δύο πιο κοινές θεωρίες της θεϊστικής εξέλιξης είναι η Θεωρία του Κενού και η Θεωρία της Ημέρας-Αιώνα.