The Family [ Home ]


All about The Family: Who we are, what we do, and what we believe.
The basic beliefs of The Family
The history and origins of The Family and the Children of God
Information about our founder, David Berg
Our outreach and work
Community life in The Family
How you can help us

Who We Are: Main Page

Οι Θεμελιώδεις  Αρχές της Οικογένειας


1. Η Αγία Γραφή
Πιστεύουμε πως η Αγία Γραφή είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, που μας δόθηκε από το Θεό, το Δημιουργό μας, σαν ένα λυχνάρι για τα βήματά μας και σαν ένα φως στο μονοπάτι μας (Ψαλμός 119:105). Αποδεχόμαστε τις Γραφές σαν μια ιερή αποκάλυψη, που γράφτηκε πριν πολλά χρόνια από άγιους ανθρώπους οι οποίοι μιλούσαν καθώς τους παρακινούσε το Άγιο Πνεύμα και πως αυτά τα γραπτά είναι χρισμένα από το Θεό για να τα πιστεύουμε και να τα έχουμε σαν οδηγό μας. Πεπεισμένοι και βασισμένοι πάνω στην αλήθεια πως “όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για καθοδήγηση προς δικαιοσύνη” (Β’ Τιμόθεο 3:16), επιδιώκουμε να τη μελετάμε, να την απομνημονεύουμε και να την υπακούμε, ώστε να μπορούμε να μεγαλώνουμε σε πίστη, σε σοφία, και πνευματική δύναμη καθώς τη γνωρίζουμε και εμμένουμε στις αρχές της. Ο Λόγος του Θεού όπως έχει αποκαλυφθεί μέσα στη Βίβλο είναι η βάση και το θεμέλιο για όλα μας τα πιστεύω και τις πρακτικές μας. Είναι η πεμπτουσία της πνευματικής μας δύναμης και της πνευματικής μας διατροφής. Οι αρχές της είναι το θεμέλιο στη διαπαιδαγώγηση  που δίνουμε στα παιδιά μας, ενώ όταν μαρτυράμε στους άλλους, στηριζόμαστε πάνω στις αλήθειες της. 

  • Ματθαίου 24:35, Ρωμαίους 15:4, Ιωάννης 8:31-32, Α’ Ιωάννη 2:5, Ρωμαίους 10:17, Ψαλμός 119:99-100, Ιερεμίας 15:16, Β΄ Τιμόθεο 2:15, 3:15, 4:2.  Ιωάννης 1:1,14 (Σημ.[i])

(Επιστροφή στην αρχή)

2. Θεός και Τριαδικότητα
Πιστεύουμε στο μοναδικό και αληθινό, αιώνιο Θεό, ο οποίος είναι παντοδύναμος, παντογνώστης, και πανταχού παρών, και είναι Αυτός το αόρατο Πνεύμα της αγάπης που δημιούργησε και κυβερνά το σύμπαν και ό,τι υπάρχει μέσα σ’ αυτό. Πιστεύουμε στην ενότητα μιας Θεότητας, πως υπάρχουν δηλαδή τρεις ξεχωριστές μεν αχώριστες δε προσωπικότητες: ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα.

  • Ησαΐας 43:10-11, Ιωάννης 4:24, Α’ Τιμόθεος 1:17, Α’ Ιωάννη 4:8 και 5:7

(Επιστροφή στην αρχή)

 3. Δημιουργία
Πιστεύουμε στην εξιστόρηση της Βίβλου για τη Δημιουργία όπως περιγράφεται μέσα στο βιβλίο της  Γένεσης, και πως πρέπει να την αποδεχόμαστε κατά γράμμα και όχι αλληγορικά ή με κάποια  μεταφορική έννοια. Πως ο Θεός δηλαδή και όχι το χάος, δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη. Πιστεύουμε επίσης πως την έκτη μέρα της Δημιουργίας, ο Θεός έπλασε τους πρώτους ανθρώπους κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Έπλασε τον Αδάμ από χώμα και ενεφύσησε σ’ αυτόν την πνοή της ζωής και κατόπιν την ίδια μέρα έκανε την Εύα από το πλευρό του Αδάμ. Με αυτόν τον τρόπο έγιναν ψυχές ζώσες από θεία δημιουργία και όχι από τυχαία εξέλιξη. Πιστεύουμε επίσης πως η ορατή δημιουργία του Θεού μας παρέχει μια ξεκάθαρη μαρτυρία για την αόρατη ύπαρξή Του. Σαν Δημιουργός μας, ο Θεός δικαιούται τις ευχαριστίες μας, το σεβασμό μας και την υπακοή μας αφού είμαστε δημιουργήματά Του.  

  • Γένεση 1:1, Ρωμαίους 1:20, Ψαλμός 33:6-9, Ιερεμίας 32:17

 (Επιστροφή στην αρχή)

 4. Η Πτώση του Ανθρώπου

Πιστεύουμε πως ο πρώτος άνδρας και η πρώτη γυναίκα δημιουργήθηκαν αθώοι από το Δημιουργό τους, όμως μετά από πειρασμό του Σατανά αμάρτησαν εκούσια και εξέπεσαν από την προηγούμενη αναμάρτητη και ευτυχισμένη κατάστασή τους. Σαν αποτέλεσμα όλοι οι άνθρωποι τώρα είναι αμαρτωλοί εκ φύσεως και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δικαιωθούν χωρίς τη σωτήρια δύναμη του Ιησού Χριστού. 

  • Γένεση κεφάλαιο 3, Ρωμαίους 5:12-21

(Επιστροφή στην αρχή)

5. Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού

Πιστεύουμε στη θεία προέλευση του Κυρίου  Ιησού Χριστού, του μοναδικού Υιού που γεννήθηκε από το Θεό, όταν η Παρθένος Μαρία συνέλαβε με θαυματουργό τρόπο κατόπιν θείας παρέμβασης και Τον γέννησε, ενώ σ’ όλη Του τη ζωή Αυτός παρέμεινε αναμάρτητος. Με το θάνατό Του έκανε πλήρη εξιλέωση για τις αμαρτίες του κόσμου—μια θυσία ενός αθώου που πέθανε στη θέση ενός ενόχου. Επιβεβαιώνουμε πως ο Ιησούς Χριστός είναι αυτός που μεσιτεύει ανάμεσα στο Θεό και στο ανθρώπινο γένος, και πως έδωσε τον Εαυτό Του ως μοναδική λύτρωση για τους αμαρτωλούς. Πιστεύουμε στη φυσική Του ανάσταση και στη σωματική Του ανάληψη στους Ουρανούς, στην αδιάκοπη μεσολάβησή Του για τους ανθρώπους Του, και στην προσωπική και σύντομα ορατή επιστροφή Του στο κόσμο με δύναμη και μεγάλη δόξα για να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία Του πάνω στη Γη και αργότερα να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς.

  • Α’ Τιμόθεου 3:16, Φιλιππησίους 2:5-11, Εβραίους 4:14-15, Β’ Κορινθίους 5:21, Α’ Πέτρου 2:24-25, Ρωμαίους 1:3-4, Ματθαίου 28:18, Πράξεις 1:9-11 

(Επιστροφή στην αρχή)

 6. Σωτηρία από Χάρη

Πιστεύουμε πως όλοι οι άνθρωποι εκ φύσεως είναι αμαρτωλοί, όμως  “ο Θεός τόσο αγάπησε το κόσμο ώστε έδωσε το μονογενή Του Υιό, ώστε όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν να μη χαθεί, αλλά να έχει αιώνια ζωή” (Ιωάννη 3:16). Πιστεύουμε, ως εκ τούτου, πως οποιοσδήποτε δεχθεί τη συγχώρεση του Θεού για τις αμαρτίες του δια του Ιησού Χριστού, αυτός θα συγχωρεθεί γι’ αυτές, θα συμφιλιωθεί με το Θεό και θα μπορέσει να ζήσει για πάντα μέσα στην παρουσία του Θεού.

Πιστεύουμε πως η σωτηρία της ανθρωπότητας είναι μόνο με τη χάρη (τη δωρεά της αγάπης του Θεού, το έλεος, και τη συγχώρεση), μέσα από τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, ο οποίος από άπειρη αγάπη για το απολωλός, πρόθυμα αποδέχθηκε το θέλημα του Πατέρα Του και έγινε ο θεόσταλτος αμνός που δόθηκε και θυσιάστηκε και μόνο Αυτός μπορεί να πάρει τις αμαρτίες μας. (Εφεσίους 2:8-9, Τίτος 3:5). Τη σωτηρία μπορεί να την αποκτήσει κανείς μόνο με τον Ιησού Χριστό. “Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Κανένας δεν έρχεται προς τον Πατέρα εκτός μέσα από Μένα” (Ιωάννη 14:6). “Επειδή υπάρχει ένας Θεός, και ένας μεσολαβητής ανάμεσα στο Θεό και τους ανθρώπους, ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς” (Α’ Τιμόθεο 2:5).

Σωζόμαστε όταν πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό και Τον δεχόμαστε προσωπικά στην καρδιά μας και στη ζωή μας, με αποτέλεσμα να αναγεννηθούμε πνευματικά ή να “ξαναγεννηθούμε.” “Όσοι δέχθηκαν Αυτόν [τον Ιησού], σ’ αυτούς έδωσε το δικαίωμα να γίνουν τα παιδιά του Θεού, σ’ εκείνους που πιστεύουν στο όνομά Του” (Ιωάννη 1:12) “Εκτός κι αν αναγεννηθεί κάποιος, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού” (Ιωάννη 3:3).

Αφού σωθεί ένας πιστός παραμένει σωσμένος για πάντα. Πιστεύουμε ότι είναι προνόμιο όλων εκείνων που έχουν γεννηθεί ξανά μέσα από τον Ιησού Χριστό να έχουν μια τέλεια διαβεβαίωση για τη σωτηρία τους από την ίδια τη μέρα που δέχθηκαν Αυτόν σαν Σωτήρα τους. Όπως ο πιστός έχει σωθεί με τη χάρη, έτσι κι αυτός ή αυτή φυλάσσονται σωσμένοι επίσης με τη χάρη. “Φυλαγόμαστε με τη δύναμη του Θεού δια της πίστεως για σωτηρία” (Α’ Πέτρου 1:5). “Εγώ τους δίνω αιώνια ζωή, και ποτέ δε θα χαθούν, ούτε θα τους πάρει κανείς από τα χέρια Μου” (Ιωάννη 10:28). (Σημ.[ii])

  • Ρωμαίους 3:23, 6:23, 3:10, Α’ Ιωάννη 1:8, Πράξεις 4:12, Α’ Ιωάννη 5:12

(Επιστροφή στην αρχή)

 7. Το Άγιο Πνεύμα

Πιστεύουμε πως το Άγιο Πνεύμα εκπορεύτηκε από τον Πατέρα για να διδάξει, να διαπαιδαγωγήσει, να εμπνεύσει, και να ενδυναμώσει τους πιστούς στη θεόδοτη αποστολή τους. Αυτός που πιστεύει λαμβάνει κάποιο μέτρο από το Άγιο Πνεύμα όταν δέχεται τον Ιησού, όμως μπορεί να γεμίσει πλήρως όταν ζητήσει και επιθυμεί να δώσει τον εαυτό του πλήρως στον Κύριο. “Γεμίστε με το Άγιο Πνεύμα” (Εφεσίους 5:18).

 Πιστεύουμε επίσης πως το Άγιο Πνεύμα είναι η προσωποποίηση του θηλυκού γένους και του μητρικού στοιχείου της Τριαδικότητας του Θεού και κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι η απεικόνιση της μητέρας, η οποία αγαπά, γαλουχεί, παρηγορεί, και ανακουφίζει το αναγεννημένο παιδί του Θεού. 

  • Γένεση 1:26-27, Παροιμίες 8:1,22-32, Ιωάννης 3:5-8, 14:15-18,26   15:26, 16:7-11, Πράξεις 1:8

(Επιστροφή στην αρχή)

8. Το Βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος

Πιστεύουμε πως το βάπτισμα ή το πλήρες γέμισμα με το Άγιο Πνεύμα Αγίου είναι ένα βάπτισμα μέσα στην αγάπη, “επειδή ο Θεός είναι αγάπη” (Α’ Ιωάννη 4:8), και μπορεί να αποκτηθεί δωρεάν απ’ όλους τους πιστούς που το ζητάνε από το Θεό, και συχνά δίνεται με την  “επίθεση των χεριών” από τους άλλους πιστούς, όπως αναφέρεται στις Γραφές. Ο κύριος σκοπός του βαπτίσματος με το Άγιο Πνεύμα είναι να ενδυναμώσει τους πιστούς να μαρτυρήσουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού στους άλλους. “Θα λάβετε δύναμη όταν το Άγιο Πνεύμα έλθει σε σας, και θα δώσετε μαρτυρία για Μένα” (Πράξεις 1:8).

 Άλλα χαρίσματα που δίνει το Άγιο Πνεύμα είναι να καθοδηγεί τον πιστό σ’ όλη την αλήθεια, να παρηγορεί τον πιστό, να του υπενθυμίζει αυτά που είπε ο Ιησούς, να βοηθάει τον πιστό στη προσευχή και να τον βοηθάει να κατανοεί το Λόγο του Θεού.

  • Λουκά 11:9-13, Πράξεις 8:15-17, 1:8,  Λουκά 4:18,  Γαλάτες 5:22-23, Ιωάννη 14:16,26                 Ρωμαίους 8:26-27

(Επιστροφή στην αρχή)

 9.Τα Χαρίσματα του Πνεύματος

Πιστεύουμε πως είναι ένα προνόμιο γι’ αυτόν που πιστεύει και έχει βαπτιστεί με το Πνεύμα να απολαμβάνει τα πνευματικά δώρα που περιγράφονται στην Α’ Κορινθίους κεφάλαιο 12. Πιστεύουμε πως ο Θεός δίνει διαφορετικά χαρίσματα σε διαφορετικούς ανθρώπους, σύμφωνα με την ιδιαίτερη υπηρεσία και το ιδιαίτερο σχέδιο που έχει γι’ αυτούς. “Υπάρχουν ποικιλίες χαρισμάτων, όμως το ίδιο Πνεύμα. Υπάρχουν διαφορές υπηρεσιών, όμως ο ίδιος Κύριος. Όμως η εκδήλωση του Πνεύματος δίνεται στον καθένα προς όφελος όλων!” (Α’ Κορινθίους 12:4-5,7). Όλα αυτά τα χαρίσματα που έχει δώσει ο ουράνιος Πατέρας στα παιδιά Του είναι για να τα χρησιμοποιούν και να τα εξασκούν ελεύθερα στις  συγκεντρώσεις τους είτε από τους άνδρες είτε από τις γυναίκες, ώστε το σώμα των πιστών να δυναμώνει, να ενθαρρύνεται και να  εποικοδομείται από αυτά.

  • Ιωήλ 2:28-29,  Πράξεις 2:17-18, Ματθαίου 7:11

(Επιστροφή στην αρχή)

 10. Οι Καρποί του Πνεύματος

Πιστεύουμε σαν Χριστιανοί που έχουν δεχτεί το Άγιο Πνεύμα, πως πρέπει να εκδηλώνουμε τους καρπούς του Πνεύματος όπως αναφέρονται λεπτομερώς στις Γραφές: αγάπη, χαρά, ειρήνη, υπομονή, ευγένεια, καλοσύνη, πίστη, πραότητα, και εγκράτεια (Γαλάτες 5:22-23). 

  • Εφεσίους 5:9  Ιακώβου 3:17-18, Ματθαίου 7:16-20

(Επιστροφή στην αρχή)

 11. Το Χάρισμα της Προφητείας

Πιστεύουμε πως η προφητεία είναι ένα σημαντικό χάρισμα δοσμένο στα παιδιά του Θεού μέσα από το Άγιο Πνεύμα και πως η προφητεία πρέπει να έχει ενεργό μέρος στην καθημερινή μας ζωή και υπηρεσία. Καθώς στρεφόμαστε προς τον Κύριο και Του ζητάμε να μας καθοδηγήσει στο δρόμο μας αντί να στηριζόμαστε στη δική μας νόηση (Παροιμίες 3:5-6), πιστεύουμε ότι μας μιλάει σε προσωπικό επίπεδο, δίνοντάς μας διαπαιδαγώγηση, καθοδήγηση και ενθάρρυνση. “Αυτός που προφητεύει μιλάει σε ανθρώπους για την εποικοδόμησή τους, για παραίνεση και παρηγόρησή τους”. (Α ‘ Κορινθίους 14:3). 

Το χάρισμα της προφητείας, το οποίο ο Θεός έχει υποσχεθεί να δώσει σε μεγάλο βαθμό, είναι διαθέσιμο σ’ όλους τους οπαδούς του Χριστού, όπως και κάθε άλλο χάρισμα του Πνεύματος. Είχε προβλεφθεί στη Βίβλο πως η προφητεία θα έπαιζε ένα πιο σημαντικό ρόλο στο Τέλος των Ημερών (Σημ.[iii]), την εποχή που πιστεύουμε ότι ζούμε τώρα. “Και θα έρθει ο καιρός στις Έσχατες Μέρες, λέει ο Θεός, που θα δώσω το Πνεύμα Μου σε κάθε σάρκα. Οι υιοί σας και οι κόρες σας θα προφητεύουν” (Πράξεις 2:17). 

(Επιστροφή στην αρχή)

 12. Άγγελοι

Πιστεύουμε πως ο Θεός δημιούργησε μια αναρίθμητη ομάδα πνευματικών οντοτήτων γνωστών σαν αγγέλους (στη κυριολεξία σημαίνει “αγγελιοφόρους”). Οι άγγελοι είναι ισχυρές και αθάνατες οντότητες στις οποίες ο Κύριος έχει αναθέσει να προσέχουν τους ανθρώπους και ειδικότερα να φυλάνε και να υπηρετούν τους ανθρώπους του  Θεού. "Άραγε δεν είναι όλα πνεύματα που υπηρετούν, σταλμένα να υπηρετήσουν εκείνους που θα κληρονομήσουν σωτηρία;” (Εβραίους 1:14). Αν και οι άγγελοι είναι συνήθως αόρατοι, μπορούν να πάρουν  μορφή και να εμφανιστούν και ακόμα και να περπατήσουν ανάμεσά μας χωρίς εμείς να το αντιληφθούμε, γι’ αυτό και ο Λόγος του Θεού μας λέει, “Μην ξεχνάτε να φιλοξενείτε ξένους, επειδή όταν το έκαναν αυτό μερικοί χωρίς να το ξέρουν φιλοξένησαν αγγέλους” (Εβραίους 13:2). 

  • Ψαλμός 34:7, 91:11-12,  Β’ Βασιλέων 6:15-18,  Γένεσης 19:1-2,  Κριτές 6:11-22, 13:2-21

(Επιστροφή στην αρχή)

 13.  Απελθόντες Άγιοι

Πιστεύουμε πως μαζί με τα αγγελικά πνεύματα που έργο τους είναι να υπηρετούν, ο Θεός χρησιμοποιεί επίσης τους  αγίους που έχουν φύγει απ’ αυτή τη ζωή για να υπηρετήσουν και να μεταφέρουν μηνύματα στους ανθρώπους Του. Αυτό αποδεικνύεται από τις Γραφές και στην ιστορία που αναφέρουν για τα πνεύματα των απελθόντων προφητών Μωυσή και Ηλία που εμφανίζονται  να συνομιλούν με τον Ιησού πάνω στο Όρος της Μεταμόρφωσης και στην αναφορά του Ιωάννη μέσα στο βιβλίο της Αποκάλυψης για τη συνομιλία του με έναν ουράνιο αγγελιοφόρο που τον έστειλε ο Θεός για να του αποκαλύψει μυστήρια για το μέλλον: “Και όταν άκουσα και είδα αυτά τα πράγματα, έπεσα να προσκυνήσω στα πόδια του αγγέλου  που μου έδειξε αυτά τα πράγματα. Και αυτός μου είπε, ‘Μη το κάνεις αυτό. Επειδή είμαι συνυπηρέτης σου, και ένας από τους αδελφούς τους προφήτες, και εκείνους που φυλάνε τα λόγια αυτού του βιβλίου. Προσκύνησε το Θεό’” (Αποκάλυψη 22:8-9).

  • (Λουκά 9:28-33, Αποκάλυψη 19:10, Εβραίους 12:1,22-24

(Επιστροφή στην αρχή)

 14. Ο Σατανάς και οι Δαίμονές Του

Πιστεύουμε πως ένας από τους πιο ισχυρούς αρχαγγέλους του Θεού , ο “Εωσφόρος, ο υιός της αυγής” (Ησαΐας 14:12),  αμάρτησε και εξέπεσε λόγω της περηφάνιας του, του φθόνου του για το Θεό και της ματαιοδοξίας του. Κατόπιν έγινε ο Σατανάς [ο Διάβολος], ο καταχθόνιος εχθρός κάθε δικαιοσύνης. Περίπου το ένα τρίτο των αγγέλων τον ακολούθησαν στην ανταρσία του κατά του Θεού και μετατράπηκαν σε δαίμονες, τα κακά πνεύματα, τα οποία επί του παρόντος δραστηριοποιούνται ως πράκτορές του και συνεργοί του στις κακοήθεις τους και προκλητικές τους δραστηριότητες κατά του Θεού. Αυτή τη στιγμή τα κακά πνεύματα του Σατανά επηρεάζουν πολλούς ανθρώπους και είναι συνυπεύθυνα κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό για την αχαλίνωτη εγκληματικότητα, τη βία, την ασέβεια και τις αρρώστιες που έχουν κατακλύσει ολόκληρο τον κόσμο σήμερα. Θεωρούμε ότι ο Σατανάς είναι ένας απρόκλητος και άσπονδος εχθρός του Θεού και της ανθρωπότητας, την οποία σφετερίζεται και διοικεί προσωρινά σαν ένας ανίερος  “θεός αυτού του κόσμου” (Β’ Κορινθίους 4:4). Θα ηττηθεί στη Μάχη του Αρμαγεδδώνα της Αποκάλυψης, μετά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού (Αποκάλυψη 20:1-3). 

  • Ησαΐας 14:12-15,  Α’ Πέτρου 5:8,  Αποκάλυψη 12:7-9, Ιεζεκιήλ 28:11-19

 (Επιστροφή στην αρχή)

 15. Πνευματικός Πόλεμος

Πιστεύουμε πως έχουμε εμπλακεί σε ένα ακατάπαυστο πνευματικό πόλεμο. Πως ενώ προσπαθούμε να υπακούσουμε τις εντολές του Θεού και να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σε όλους όσους μπορούμε, “να ανοίξουμε τα μάτια τους, με σκοπό να τους φέρουμε από το σκοτάδι στο φως και από τη δύναμη του Σατανά στο Θεό” (Πράξεις 26:18), ο αντίπαλος μας ο Διάβολος κάνει ό,τι μπορεί για να εμποδίσει τις προσπάθειές μας. “Επειδή δεν αντιμαχόμαστε ενάντια σε σάρκα και αίμα, αλλά ενάντια σε αρχές, ενάντια σε εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους αυτής της εποχής, ενάντια στις πονηρές πνευματικές δυνάμεις στους ουράνιους τόπους” (Εφεσίους 6:12). Ως εκ τούτου οι στρατιώτες στο στρατό του Κυρίου πρέπει να “φοράνε ολόκληρη την πανοπλία του Θεού” (Εφεσίους 6:11) και να μαθαίνουν να χρησιμοποιούν με δεξιοτεχνία τα πανίσχυρα πνευματικά όπλα που μας έχει εμπιστευθεί ο Θεός, ειδικότερα το “ξίφος του Πνεύματος, το οποίο είναι ο Λόγος του Θεού” (Εφεσίους 6:17) και τα “κλειδιά της βασιλείας” (Ματθαίου 16:19). Είμαστε σίγουροι για τη νίκη, επειδή ο Λόγος του Θεού μας υπόσχεται πως “Αυτός [ο Ιησούς] που είναι μέσα σας είναι μεγαλύτερος απ’ αυτόν [το Διάβολο] που βρίσκεται στον κόσμο” (Α’ Ιωάννη 4:4). 

(Επιστροφή στην αρχή)

 16. Προσευχή

Πιστεύουμε πως η προσευχή είναι μια ζωτικής σημασίας επικοινωνία ανάμεσα στο κάθε παιδί του Θεού και στον επουράνιο Πατέρα του. Δεν είναι απλώς μια ευλαβής τελετουργική πράξη, ούτε μια πνευματική άσκηση, επειδή η προσευχή είναι το μέσο με το οποίο απολαμβάνουμε προσωπική επικοινωνία με τον Κύριο. Με την προσευχή, διακηρύσσουμε την αγάπη μας για το Θεό, την εξάρτηση μας απ’ Αυτόν, την υποταγή μας σ’ Αυτόν, και την επιθυμία μας να συνεργαστούμε μ’ Αυτόν για την εκπλήρωση του σκοπού Του. Όλοι όσοι ανήκουν στην αδελφότητά μας παροτρύνονται να προσεύχονται καθημερινά τόσο σε προσωπικό επίπεδο, καθώς επίσης και να προσεύχονται μαζί με τα άλλα μέλη της κοινότητάς τους. Μέσα στο Λόγο Του, ο Θεός υπόσχεται να ακούσει τις προσευχές και να ευλογήσει εκείνους που Τον αναζητάνε με επιμέλεια, γι’ αυτό “πρέπει πάντα να προσευχόμαστε” (Λουκά 18:1). 

  • Ιερεμία 33:3, Α’ Θεσσαλονικείς 5:17,  Εβραίους 11:6, Ιακώβου 5:16, Α’ Σαμουήλ 12:23,  Α’ Χρονικών 16:11,  Εφεσίους 6:18

(Επιστροφή στην αρχή)

 17. Θεός και Θεραπεία

Πιστεύουμε πως η θεραπεία των ασθενών και των αναπήρων ήταν ένα μεγάλο μέρος της υπηρεσίας του Χριστού ενώ ήταν πάνω στη Γη και πως “Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες, σήμερα και για πάντα” (Εβραίους 13:8). Συνεχίζει να επιθυμεί να θεραπεύει τους ασθενείς που έρχονται σ’ Αυτόν με πίστη. Με αυτά που υπέφερε ο Χριστός πάνω στο σταυρό, ο Θεός εξασφάλισε για τους ανθρώπους όχι μόνο τη σωτηρία για τις ψυχές τους, αλλά επίσης και τη θεραπεία των σωματικών τους αναπηριών, επειδή “με τις πληγές Του [τα τραύματα που υπέφερε όταν βασανίστηκε] εμείς θεραπευτήκαμε” (Ησαΐας 53:5). Η θεραπεία από το Θεό είναι ένα προνόμιο που είναι στη διάθεση όλων όσων πιστεύουν.  

Θεωρούμε πως η δύναμη του Θεού για θεραπεία είναι μια μεγάλη ευλογία για εκείνους που εξασκούν την πίστη τους για να την αποκτήσουν. Από την άλλη βέβαια, όσους αποζητούν ιατρική βοήθεια, όταν είναι ασθενείς, δεν τους κατακρίνουμε, ούτε τους εμποδίζουμε  να το κάνουν. Η πνευματική συμπεριφορά που προτείνουμε, για το αν θα στηριχθείς μόνο στην προσευχή ή στην ιατρική βοήθεια μαζί με την προσευχή, είναι “ας γίνει σε σένα σύμφωνα με τη πίστη σου” (Ματθαίου 9:29) 

  • Ματθαίου 4:23-24, 10:1,  Μάρκο 16:17-18,  Α’ Πέτρου 2:24,  Ματθαίου 8:16-17,  Ψαλμός 103:3

(Επιστροφή στην αρχή)

 18. Ο Μυστικός Δείπνος του Κυρίου—Θεία Κοινωνία

Πιστεύουμε πως ο Μυστικός Δείπνος του Κυρίου, ο επονομαζόμενος και “θεία κοινωνία,” καθιερώθηκε από το Χριστό για να θυμόμαστε το θάνατό Του πάνω στο σταυρό για τις αμαρτίες μας, και πως όταν κάποιος μεταλαμβάνει των στοιχείων (τον άρτο και τον οίνο) αυτό είναι μια ομολογία της πίστης του Χριστιανού. Η Θεία Κοινωνία είναι μια απλή τελετή όπου μια ομάδα πιστών μετέχει του άρτου, ο οποίος κόβεται και μοιράζεται και δείχνει πως το σώμα του Ιησού υπέφερε για την θεραπεία των σωμάτων μας  ενώ το κρασί αντιπροσωπεύει το αίμα του Χριστού που χύθηκε για τη συγχώρεση των αμαρτιών μας. Η Γραφή συνιστά στον πιστό να συμμετέχει συχνά (συνήθως μια φορά τη βδομάδα) με άλλους πιστούς στη Θεία Κοινωνία του Κυρίου μέχρι Αυτός να επιστρέψει. Ως εκ τούτου είναι  προνόμιο όλων εκείνων που γνωρίζουν και πιστεύουν σ’ Αυτόν να τιμούν τη μνήμη της θυσίας Του στο Γολγοθά   “έως ότου Αυτός επιστρέψει” (Α’ Κορινθίους 11:26). 

  • Ματθαίου 26:26-28, Ιωάννη 6:51, Α’ Κορινθίους 11:23-30

 (Επιστροφή στην αρχή)

 19. Η Κοινωνία των Πιστών

Πιστεύουμε στα σπουδαία πνευματικά οφέλη που απορρέουν από τη συναναστροφή άλλων πιστών με τους οποίους έχουν κοινές αντιλήψεις. Ως εκ τούτου, τα μέλη στις κοινότητές μας δεν αφιερώνουν μόνο χρόνο στην προσευχή και τη μελέτη των Γραφών κατ’ ιδίαν, αλλά προσεύχονται και διαβάζουν το Λόγο του Θεού μαζί και συμμετέχουν σε συναθροίσεις για συντροφιά και ομαδικές δραστηριότητες και όλα αυτά σε καθημερινή βάση. Η Βίβλος μας προτρέπει να μην παύουμε “να συγκεντρωνόμαστε μαζί” (Εβραίους 10:25). Μ’ αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Πρώτης Εκκλησίας, της οποίας τα μέλη “συνέχιζαν να παραμένουν σταθερά στο δόγμα των αποστόλων και στη συντροφικότητα, να τρώνε και να προσεύχονται μαζί.” (Πράξεις 2:42). 

  • Πράξεις 2:46  Α’ Ιωάννη 1:3,7α

(Επιστροφή στην αρχή)

 20. Η Εκκλησία

Πιστεύουμε πως η Εκκλησία είναι το συνολικό σώμα των πιστών. Η Εκκλησία αναφέρεται ως “το σώμα του Χριστού” καθώς επίσης και “η νύφη του Χριστού.” Γι’ αυτό, δεν είναι απλά ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα ή ένας οργανισμός—και αναμφισβήτητα ούτε κάποιο θρησκευτικό οικοδόμημα ή κάποιος τόπος λατρείας. “Ο Ύψιστος δεν κατοικεί σε ναούς φτιαγμένους από χέρια” (Πράξεις 7:48). ”Κι εσείς οι ίδιοι σαν ζωντανές πέτρες οικοδομείστε και γίνεστε πνευματικός οίκος” (Α’ Πέτρου 2:5). “Ο Θεός είναι Πνεύμα, και όσοι Τον προσκυνάνε, πρέπει να Τον προσκυνάνε στο πνεύμα και την αλήθεια” (Ιωάννη 4:24). Πιστεύουμε πως η Εκκλησία είναι μια πνευματική οντότητα αποτελούμενη από όλα τα αναγεννημένα άτομα, ανεξάρτητα σε ποιο Χριστιανικό οργανισμό ή δόγμα ανήκουν.  

  • Εφεσίους 1:22-23, 2:19-22,  Α’ Κορινθίους 12:12-14

 (Επιστροφή στην αρχή)

 21. Η Μεγάλη Εντολή

Πιστεύουμε πως η Μεγάλη Εντολή που έχει δώσει ο Ιησούς στην Εκκλησία Του είναι να διαδώσει το ευαγγέλιο στον κόσμο: “Πηγαίνετε σ’ όλο τον κόσμο και κηρύξτε το Ευαγγέλιο σε όλη την κτίση” (Μάρκος 16:15). Πιστεύουμε πως αυτός πρέπει να είναι ο πρωταρχικός σκοπός κάθε αναγεννημένου πιστού πάνω στη Γη—να κάνει γνωστή την αγάπη του Χριστού στον κόσμο και να επιδιώξει να κερδίσει και άλλους για την ουράνια βασιλεία του Θεού. Το εάν ο πιστός έχει χειροτονηθεί και τυπικά από κάποιο δόγμα ή κάποιο ίδρυμα δεν έχει καμιά ουσιώδη σημασία. Πιστεύουμε πως όλοι οι Χριστιανοί έχουν χειροτονηθεί από το Θεό για να κηρύττουν το Ευαγγέλιο Του και να κερδίζουν και άλλους για το Χριστό, και ως εκ τούτου να αποφέρουν καρπό για τη βασιλεία Του. “Δεν εκλέξατε εσείς Εμένα, αλλά Εγώ σας εξέλεξα και σας διόρισα για να πάτε και να φέρετε καρπό” (Ιωάννη 15:16). 

  • Ματθαίου 28:19-20, Πράξεις 1:8,  Β’ Τιμόθεο 4:2,  Α’ Πέτρου 3:15,  Παροιμίες 14:25,  Πράξεις 26:18,   Α’ Κορινθίους 9:16

(Επιστροφή στην αρχή)

 22. Αφιέρωση

Πιστεύουμε πως η ζωή του Χριστιανού πρέπει να είναι αφιερωμένη στον Κύριο και, όπως αναφέρουν και οι Γραφές, να “παρουσιάσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, αγία, ευπρόσδεκτη στον Θεό,  που είναι η λογική σας λατρεία” (Ρωμαίους 12:1), ώστε Αυτός να μπορεί να εργαστεί και σε μας και διαμέσου μας “ώστε και να θέλουμε και να ενεργούμε για την ευχαρίστησή Του” (Φιλιππησίους 2:13).

Επειδή τα σώματά μας ανήκουν στον Κύριο και είναι ο ναός μέσα στον οποίο κατοικεί το Άγιο Πνεύμα,  πιστεύουμε δε ότι δεν πρέπει να τα βλάπτουμε με παράνομα ναρκωτικά, κάπνισμα, ή επιβλαβείς ουσίες. “Δεν γνωρίζετε ότι είστε ο ναός του Θεού και ότι το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας;” (Α’ Κορινθίους 3:16). “Αγοραστήκατε με κάποιο τίμημα, γι’ αυτό δοξάστε το Θεό με το σώμα σας και το πνεύμα σας, τα οποία ανήκουν στο Θεό” (Α’ Κορινθίους 6:20).

 (Επιστροφή στην αρχή)

 23. Ο Διαχωρισμός μας από τον Κόσμο

Πιστεύουμε πως ο Θεός έχει καλέσει το Χριστιανό να “μη συμμορφώνεται μ’ αυτό τον κόσμο, αλλά να μεταμορφώνεται με την ανανέωση του νου (του)” (Ρωμαίους 12:2). Εμμένουμε στη παραίνεση των γραφών να “μην αγαπάμε τον κόσμο ούτε τα πράγματα του κόσμου” (Α’ Ιωάννη 2:15). Αυτό για μας σημαίνει  πως ο πιστός  πρέπει όχι  μόνο να αποφεύγει τις μη-Χριστιανικές επιδιώξεις και τις ασχολίες της κοσμικής κοινωνίας, αλλά θα πρέπει να αποφεύγει και να συμβιβάζεται με κοσμικούς τρόπους συμπεριφοράς και νοοτροπίες που έρχονται σε αντίθεση με τις γραφές.

 Εντούτοις, αν και πιστεύουμε πως οι Γραφές προστάζουν το λαό του Θεού να “εξέλθει ανάμεσα από τους [απίστους] και να αποχωριστεί” (Β’ Κορινθίους 6:17), εντούτοις αισθανόμαστε πως ο διαχωρισμός αυτός των πιστών δε θα πρέπει να μας εμποδίζει να πλησιάζουμε αυτούς που δε γνωρίζουν το ευαγγέλιο σε όποιο κοινωνικό στρώμα κι αν βρίσκονται καθώς ακολουθούμε τα χνάρια Αυτού που ήλθε στο κόσμο για “να αναζητήσει και να σώσει αυτούς που έχουν χαθεί” (Λουκά 19:10).

 (Επιστροφή στην αρχή)

24. Μαθητεία

Πιστεύουμε πως είναι ένα μεγάλο προνόμιο για έναν πιστό να ανταποκριθεί στην πρόκληση του Χριστού να Τον ακολουθήσει σαν μαθητής πλήρους απασχόλησης. (Σημ.[iv])  Επίσης πιστεύουμε πως το κάλεσμα του Ιησού για μια τέτοια υπηρεσία πλήρους απασχόλησης παραμένει ουσιαστικά αμετάλλακτο από την πρόσκλησή Του προς τους ψαράδες στις παραλίες της Γαλιλαίας τότε παλιά: “Ακολουθήστε Με και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων” (Ματθαίου 4:19). 

Είναι πεποίθησή μας βασισμένη πάνω στις Γραφές πως το ιδανικό μιας τέτοιας μαθητείας συνεπάγεται τη δέσμευση που αναλαμβάνει κάποιος να αφιερώσει τη ζωή του για να κερδίζει και άλλους για το Χριστό,  να τους διδάξει και να τους εκπαιδεύσει να ακολουθήσουν τον Ιησού σαν μαθητές Του. “Πηγαίνετε λοιπόν, και κάνετε μαθητές απ’ όλα τα έθνη, και διδάξτε τους να ακολουθούν όλα όσα σας παρήγγειλα να κάνετε ” (Ματθαίου 28:19-20). “Απ’ αυτό δοξάζεται ο Πατέρας Μου, όταν εσείς αποφέρετε πολύ καρπό [άλλους που κερδίζετε για το Χριστό], και έτσι θα είσαστε μαθητές Μου” (Ιωάννη 15:8).

 Πλήρης μαθητεία σημαίνει επίσης μια απάρνηση και εγκατάλειψη της επιδίωξης για υλικά πλούτη, καθώς επίσης και για υλιστικές φιλοδοξίες και προσπάθειες. “Κανένας στρατιώτης δεν εμπλέκεται ο ίδιος με τις υποθέσεις αυτής της ζωής, για να αρέσει σ’ Αυτόν που τον στρατολόγησε” (Β’ Τιμόθεος 2:4). Ο Χριστός το έκανε ξεκάθαρο πως οι όροι είναι αρκετά αυστηροί για μια τέτοια υψηλού επιπέδου μαθητεία, όταν είπε, “Έτσι λοιπόν, όποιος από σας δεν εγκαταλείψει όλα όσα έχει δεν μπορεί να γίνει μαθητής Μου” (Λουκά 14:33). 

  • Ματθαίου 6:19-34,  Μάρκο 10:21, Εβραίους 11:13,  Λουκάς 16:13

 (Επιστροφή στην αρχή)

 25. Συνεργατική Κοινοτική Διαβίωση

Πιστεύουμε πως η αναφορά της Καινής Διαθήκης για τον τρόπο ζωής της Πρώτης Εκκλησίας δε μας προσφέρει μόνο μια ιστορική αφήγηση, αλλά και ένα παραδειγματικό σχεδιάγραμμα και πρότυπο, για το οποίο η πρόθεση του Θεού ήταν να το ακολουθήσουν και οι επόμενες γενεές. Ο ανιδιοτελής, συνεργατικός τρόπος ζωής της Πρώτης Εκκλησίας, κατά τον οποίο “όσοι πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά” (Πράξεις 2:44), δεν αποδείχθηκε εξαιρετικά ωφέλιμος μόνο από πρακτική και οικονομική άποψη  για ένα κίνημα, το οποίο μεγάλωνε συνέχεια, αλλά ακόμα πιο σημαντικό ήταν ότι η στενή συντροφικότητα και πνευματική ενότητα που γαλουχήθηκε απ’ αυτό τον τρόπο ζωής παρείχε στους πρώτους μαθητές και  αναγκαία υποστήριξη, αλληλεγγύη, ενθάρρυνση και ένα πνευματικό καταφύγιο. Ήταν ένα παράδειγμα για τους μη πιστούς πως οι οπαδοί του Ιησού μπορούσαν να ζήσουν μαζί με αρμονία και καλή συνεργασία—μια ακόμα απόδειξη της αγάπης που διακήρυτταν. Με τον ίδιο τρόπο και εμείς σήμερα έχουμε ανακαλύψει ότι τα πρακτικά και πνευματικά οφέλη μιας τέτοιας συνεργατικής, κοινοτικής διαβίωσης είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα στο να μας βοηθήσουν να επιτύχουμε το στόχο μας, που είναι να πλησιάσουμε όλους όσους μπορούμε με το Ευαγγέλιο του Χριστού. 

  • Μάρκου 10:29-30,  Πράξεις 2:44-45 και 4:34-35,  Ψαλμός 133:1

(Επιστροφή στην αρχή)

 26. Γάμος και Παιδιά

Πιστεύουμε πως ο Θεός δημιούργησε και καθαγίασε τη ένωση με γάμο ενός άνδρα και μιας γυναίκας και πως ο γάμος είναι η ιδανική σχέση για την ανατροφή των παιδιών και τη συγκρότηση σταθερών οικογενειών.

 Επίσης πιστεύουμε ότι τα παιδιά είναι ένα υπέροχο δώρο του Θεού με τα οποία μας ευλογεί και μας εμπιστεύεται, επειδή τα “παιδιά είναι κληρονομιά από τον Κύριο και ο καρπός της κοιλιάς είναι μια ανταμοιβή” (Ψαλμός 127:3). Ως εκ τούτου, έχουμε την πεποίθησή ότι οι φυσικές, συναισθηματικές, ψυχολογικές και πνευματικές ανάγκες των παιδιών θα πρέπει να αντιμετωπίζονται πλήρως και σωστά. Θεωρούμε πως η φροντίδα των μικρών που μας έχει δώσει ο Θεός είναι μια πολύ σπουδαία ευθύνη και ένα βασικό συστατικό της καθημερινής μας ζωής και υπηρεσίας μας για το Θεό, για τον οποίο λόγο, όλα τα μέλη στις κοινότητές μας παροτρύνονται να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να κάνουν βέβαιο το γεγονός ότι τα παιδιά τους ανατρέφονται μέσα σε ένα όσο το δυνατόν πιο υγιές, ασφαλές και γεμάτο αγάπη, θεοσεβές περιβάλλον.

 Ο Άγιος Ιωάννης εξέφρασε την επιθυμία κάθε γνήσιου Χριστιανού γονιού για τα παιδιά του: “Δεν έχω μεγαλύτερη χαρά από το να ακούω πως τα παιδιά μου βαδίζουν στην αλήθεια” (Γ’ Ιωάννη 4). Γι’ αυτό το λόγο επιδιώκουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας μια βαθιά εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη για το Θεό και το Λόγο Του, καθώς και τις ιερές αξίες που βρίσκονται μέσα σ’ αυτόν και να τα αναθρέψουμε   "με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Κυρίου " (Εφεσίους 6:4).

  • Ψαλμός 127:3-5,  Β’ Τιμόθεου 3:15,  Παροιμίες 22:6,  Δευτερονόμιο 6:6-7,  Ψαλμός 34:11,  Α’ Σαμουήλ 1:28

(Επιστροφή στην αρχή)

 27. Η Ιερότητα της Ζωής

Πιστεύουμε πως η ανθρώπινη ζωή είναι ιερή και πως είναι δικαίωμα κάθε ατόμου να διεκδικεί να το αντιμετωπίζουν σαν μια οντότητα που έχει δημιουργηθεί καθ’ ομοίωση Θεού. Έχουμε την πεποίθηση πως σαν Χριστιανοί έχουμε καθήκον να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας (Μάρκο 12:31) με το να μοιραζόμαστε μαζί του τα νέα για την αγάπη του  Θεού και μια πανανθρώπινη  σωτηρία, ανεξάρτητα από φυλή, γένος, χρώμα, δόγμα, εθνικότητα, θρησκευτική κατεύθυνση, ή κοινωνική θέση. Η Βίβλος μας προτρέπει να αγαπάμε και να σεβόμαστε τους άλλους χωρίς μεροληψία. (Α Τιμόθεου 5:21). Είμαστε αντίθετοι σε κάθε πράξη προκατάληψης και βίας.  

Είμαστε διαμετρικά αντίθετοι με την άμβλωση. Οι Γραφές αναφέρουν ξεκάθαρα πως ο  Θεός θεωρεί το κάθε αγέννητο μωρό σαν ένα άτομο με προσωπικότητα και όχι μια μάζα εμβρυακού ιστού. Ο Κύριος είπε στον προφήτη Ιερεμία, “Πριν αρχίσω να σε πλάθω στην κοιλιά, σε γνώρισα και πριν βγεις από τη μήτρα, σε αγίασα. Προφήτη στα έθνη σε κατέστησα” (Ιερεμία 1:5). Η σύγχρονη εμβρυολογία κάνει καταφανές και πέρα από οποιαδήποτε αμφιβολία ότι η ανθρώπινη ζωή αρχίζει με τη σύλληψη, το οποίο σημαίνει πως το αναπτυσσόμενο παιδί αξίζει κάθε προστασία και εξασφάλιση που απολαμβάνει και ο καθένας από μας.

 Πιστεύουμε πως ούτε η αυτοκτονία ούτε η ευθανασία καταξιώνονται σαν αποδεκτές πράξεις στα μάτια του Θεού. Δεν παύουμε να πιστεύουμε πως η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο από το Θεό και αφού Αυτός μόνο μπορεί να δώσει ζωή, παρόμοια ο Θεός είναι και ο μόνος που μπορεί να αφαιρέσει μια ζωή.

  • Γένεση 1:27 και 2:7, Ψαλμός 139:14-16, Ιερεμία 2:34-35, Πράξεις 7:19

 (Επιστροφή στην αρχή)

 28. Πολιτική Κυβέρνηση και Θρησκευτική Ελευθερία

Πιστεύουμε πως είμαστε “ξένοι και περαστικοί πάνω στη γη” (Εβραίους 11:13). Εντούτοις, αποδεχόμαστε επίσης τη διδασκαλία της Γραφής πως η πολιτική κυβέρνηση είναι άνωθεν καθορισμένη, για το καλό και τη διαφύλαξη της ανθρώπινης κοινωνίας. “Υποταχθείτε λοιπόν σε κάθε ανθρώπινη αρχή για χάρη του Κυρίου” (Α’ Πέτρου 2:13). “Η κάθε ψυχή ας υποταχθεί στις αρχές της κυβέρνησης. Επειδή δεν υπάρχει κυβέρνηση παρά μόνο από το Θεό, και οι δυνάμεις που υπάρχουν είναι καθορισμένες από το Θεό” (Ρωμαίους 13:1).

 Η μόνη εξαίρεση στο παραπάνω θα ήταν σε θέματα πίστης, όπου η υπακοή στους ανθρώπινους νόμους θα σήμαινε ανυπακοή στο νόμο του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Βασιλεύς των βασιλέων και ο Κύριος των κυρίων, και σε τέτοιες περιπτώσεις που οι νόμοι ή οι αρχές παραβιάζουν την πίστη μας ή το καθήκον μας να μιλάμε στους άλλους γι’ αυτό που πιστεύουμε, η θέση μας τότε είναι η ίδια όπως αυτή των αποστόλων: “Πρέπει να υπακούμε στο Θεό μάλλον, παρά στους  ανθρώπους” (Πράξεις 5:29). 

  • Ρωμαίους 12:18, 13:1-7,  Α’ Πέτρου 2:17, Ματθαίου 22:21, Παροιμίες 8:15-16, Αποκάλυψη 19:16

(Επιστροφή στην αρχή)

 29. Ο Νόμος της Αγάπης του Ιησού

Πιστεύουμε πως ο Νόμος της Αγάπης του Ιησού όπως εξηγείται στο Ματθαίου 22:35-40 θα πρέπει να διαφεντεύει κάθε πλευρά της Χριστιανικής ζωής. Ένας ειδικός στο νόμο προσπάθησε να δοκιμάσει τον Ιησού με την εξής ερώτηση: “’Δάσκαλε, ποια είναι η πιο σπουδαία  εντολή μέσα στο νόμο;’ Του απαντάει ο Ιησούς, ‘Να αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου με όλη σου τη καρδιά, και όλη σου τη ψυχή, και όλο σου το νου.’ Αυτή είναι η πρώτη και η πιο σπουδαία εντολή. Και η δεύτερη είναι όμοια μ’ αυτήν: ‘Να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.’ Σ’ αυτές τις δύο εντολές βασίζονται όλος ο νόμος και οι προφήτες.” Αυτό το ανέφερε επίσης και στον περίφημο “χρυσό κανόνα” Του: “Κάνετε  στους άλλους αυτό που θα θέλατε κι οι άλλοι να κάνουν σε σας, επειδή αυτή είναι η ουσία του νόμου και των προφητών” (Ματθαίου 7:12).

 Πιστεύουμε ως εκ τούτου  πως αν οι πράξεις ενός ανθρώπου παρακινούνται  από ανιδιοτελή αγάπη και αυτοθυσία—την αγάπη του Θεού για τον πλησίον μας—και  δε βλάπτουν σκόπιμα τους άλλους, τέτοιες πράξεις είναι σύμφωνες με τη Γραφή και δεν είναι παράνομες ενώπιον του Θεού. “Ο καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη. Ενάντια σ’ αυτήν δεν υπάρχει κανένας νόμος” (Γαλάτες 5:22-23).

 Ένα από τα πιστεύω μας είναι επίσης ότι ο Νόμος της Αγάπης αποτελεί την υπέρτατη εκπλήρωση και ολοκλήρωση του νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, συμπεριλαμβάνοντας και τις Δέκα Εντολές, καθώς εκ φύσεως εκπληρώνει το πνεύμα όλου του Μωσαϊκού νόμου. Ο Άγιος Παύλος το επιβεβαίωσε αυτό όταν είπε: “Όλος ο νόμος εκπληρώνεται σε μια λέξη, σ’ αυτήν: Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου’" (Γαλάτες 5:14). Ως εκ τούτου πιστεύουμε πως μέσα από τη σωτηρία του Κυρίου και το Νόμο της Αγάπης Του, οι Χριστιανοί έχουν απελευθερωθεί από τις εκατοντάδες διατάξεις που υπάρχουν μέσα στους Μωσαϊκούς νόμους της Παλαιάς Διαθήκης και δε χρειάζεται να τους τηρούν άλλο πια. Εντούτοις, πρέπει να τηρούν έναν πολύ πιο ανώτερο νόμο, το Νόμο της Αγάπης του Χριστού, ο οποίος θα πρέπει να κατευθύνει την κάθε μας αλληλεπίδραση με τους γύρω μας.

 (Επιστροφή στην αρχή)

 30. Θεολογική Άποψη για τη Σεξουαλικότητα

Πιστεύουμε πως ο Θεός δημιούργησε την ανθρώπινη σεξουαλικότητα και τη θεωρούμε μια φυσιολογική συναισθηματική και σωματική ανάγκη. Όπως αποδεικνύεται και από το Γένεση 1:28, οι σεξουαλικές σχέσεις ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες, σχεδιάστηκαν, καθορίστηκαν και διατάχθηκαν από το Θεό. Πολύ πριν ακόμα αμαρτήσουν ο Αδάμ και η Εύα, ο Θεός τους είχε πει, “να αυξάνεστε και να πληθύνεστε και να γεμίσετε τη γη.” Αργότερα στο εδάφιο 31 στο ίδιο το κεφάλαιο λέει πως ο Θεός “είδε κάθε τι που είχε κάνει” -- το οποίο ξεκάθαρα περιλάμβανε τους πρωτόπλαστους καθώς επίσης και τα σώματά τους και τη σεξουαλικότητα τους—”και ήταν πολύ καλό.”

 Ως εκ τούτου, πιστεύουμε  πως οι ετεροφυλικές σχέσεις, όπως τις καθόρισε, τις σχεδίασε και τις αποφάσισε ο Θεός να γίνονται—με κοινή συναίνεση μεταξύ ενηλίκων νόμιμης ηλικίας—είναι ένα αγνό και φυσικό θαύμα της δημιουργίας του Θεού και είναι επιτρεπτές και σύμφωνες με τη Γραφή. Τα μέλη της Οικογένειας, αν αυτά τα ίδια το επιλέξουν, μπορούν σύμφωνα με τις οδηγίες που δίνονται στο Καταστατικό (Σημ.[v]) της Οικογένειας, με διακριτικότητα και κατ’ ιδίαν να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με άλλους ενήλικες μέσα στην Οικογένεια, εφόσον όλα τα εμπλεκόμενα μέλη συμφωνούν και κανείς δε θίγεται από αυτές.  

 (Επιστροφή στην αρχή)

 31. Η Νύφη του Χριστού

Πιστεύουμε ότι είναι προφανές σ’ όλη τη Βίβλο πως η σχέση ανάμεσα στο Θεό και το λαό Του και ανάμεσα στο Χριστό και την Εκκλησία Του είναι παρόμοια μ’ εκείνη του γαμπρού και της νύφης του. Η Γραφή μας αναφέρει, “Επειδή ο Δημιουργός σου είναι ο σύζυγός σου, και το όνομά Του είναι Κύριος των δυνάμεων” (Ησαΐας 54:5). “Για να συζευχθείτε με κάποιον άλλον—μ’ Εκείνον ο οποίος αναστήθηκε από τους νεκρούς [τον Ιησού], και να καρποφορήσετε γι’ Αυτόν”. (Ρωμαίους 7:4).

  Η μεταφορική έννοια του γάμου χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τη βαθιά πνευματική ενότητα ανάμεσα στο Χριστό και το λαό  Του και τη θέρμη αυτής της γεμάτης αγάπη ένωσης της καρδιάς, του νου και του πνεύματος που συνοδεύει αυτήν τη σχέση. Το βιβλίο της Αποκάλυψης περιγράφει την επανένωση του Χριστού με την Εκκλησία Του στον Ουρανό, σαν γάμο του Χριστού: “Ευλογημένοι είναι αυτοί που είναι προσκεκλημένοι στο δείπνο του νυμφίου” (Αποκάλυψη 19:9). Αυτό που καταλαβαίνουμε από τις Γραφές είναι πως οι οπαδοί του Χριστού είναι η νύφη Του, πως τους έχει καλέσει να Τον αγαπούν και να Τον υπηρετούν με τη θέρμη μιας συζύγου. “Εσείς σύζυγοι, να αγαπάτε τις συζύγους σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία και έδωσε τον Εαυτό Του για αυτήν” (Εφεσίους 5:25). Υποσχέθηκε να είναι ο αιώνιος σύζυγός μας (Ωσηέ 2:19-20).

 (Επιστροφή στην αρχή)

32. Η Συντέλεια του Κόσμου

Πιστεύουμε πως στην εποχή που ζούμε, βρισκόμαστε στη χρονική περίοδο που είναι γνωστή στη Γραφή σαν  "οι Έσχατες Ημέρες ” ή η “Συντέλεια του Αιώνα,” που είναι η χρονική περίοδος λίγο πριν την επιστροφή του Ιησού Χριστού. Η Δευτέρα παρουσία Του θα εκπληρώσει το παρακάτω εδάφιο: “Τα βασίλεια αυτού του κόσμου έχουν  γίνει τα βασίλεια του Κυρίου μας και του Χριστού Του, και θα βασιλεύει παντοτινά” (Αποκάλυψη 11:15).

 Στη συνέχεια υπάρχει μια συνοπτική ανάλυση για το πώς κατανοούμε τη βιβλική προφητεία, που είναι το αποτέλεσμα μια προσεκτικής μελέτης των Γραφών. Μερικές από τις λεπτομέρειες ίσως να μην ταιριάζουν με το πώς ακριβώς τις βλέπουμε προς το παρόν, όμως καθώς πλησιάζει ο καιρός προσδοκάμε να τις κατανοήσουμε καλύτερα. 

α. Τα Σημεία των Καιρών: Πολλές βιβλικές προφητείες και σημεία των καιρών που προλέγουν επακριβώς τις παγκόσμιες καταστάσεις πριν τη δευτέρα παρουσία  του Χριστού έχουν ήδη εκπληρωθεί μέσα στην τελευταία γενιά, επιβεβαιώνοντας πως πραγματικά ζούμε στις “Έσχατες Ημέρες.” “Όπως ήταν και στις μέρες του Νώε, έτσι και θα είναι και στον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου” (Ματθαίου 24:37), επειδή “κακοί άνθρωποι και απατεώνες θα χειροτερεύουν όλο και πιο πολύ, θα εξαπατούν και θα εξαπατούνται” (Β’ Τιμόθεου 3:13).

 ·         Ματθαίου 16:3 και όλο το 24 κεφάλαιο,  Β’ Τιμόθεο 3:1-7

 β. Ο Αντίχριστος: Επτά χρόνια πριν την επιστροφή του Ιησού, ένας πανίσχυρος παγκόσμιος ηγέτης γνωστός από τις Γραφές σαν  “το θηρίο,” ή “ο άνθρωπος της αμαρτίας,” “ο υιός της απώλειας,” και “Αντίχριστος” θα ανέλθει στην εξουσία, αποκτώντας αρκετή επιρροή για να “επικυρώσει ένα συμβόλαιο [συνθήκη ειρήνης]” (Δανιήλ 9:27), η οποία πιθανόν να περιλαμβάνει μια θρησκευτικο-πολιτική συμφωνία για την Ιερουσαλήμ, δίνοντας λύση σ’ ένα σημαντικό παγκόσμιο θέμα το οποίο απασχολεί  Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, καθώς επίσης και τους Χριστιανούς, τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους όλου του κόσμου. Η επικύρωση αυτής της συνθήκης είναι πολύ πιθανόν να έχει ως αποτέλεσμα τη διεθνοποίηση της πόλης και την αναστύλωση του Εβραϊκού ναού στην Ιερουσαλήμ.

 ·         Α’ Ιωάννη 2:18,  Β’ Θεσσαλονικείς 2:1-4, 9,  Αποκάλυψη 13:4,7

 γ. Μεγάλη Θλίψη: Τρεισήμισι  χρόνια μετά αφότου επικυρωθεί αυτή η πρωτοβουλία για την ειρήνη, ο Αντίχριστος που θα είναι κατειλημμένος από το Σατανά θα παραβιάσει τη συνθήκη, θα απαγορεύσει τη λατρεία στον Εβραϊκό ναό, θα διακηρύξει πως αυτός είναι ο μοναδικός Θεός και θα απαιτήσει τη λατρεία όλου του κόσμου. Συγχρόνως ένα υποχρεωτικό πιστωτικό σύστημα θα τεθεί σε εφαρμογή σε παγκόσμια κλίμακα, το οποίο δε θα επιτρέπει σε κανένα να αγοράζει ή να πουλάει αναγκαία αγαθά με νόμιμο τρόπο, εκτός από εκείνους που φέρουν το σημάδι αυτού του δημαγωγού, το όνομά του, ή τον αριθμό του (που ονομάζεται το “χάραγμα του θηρίου”) στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους. Η πρόοδος αυτών των γεγονότων θα βυθίσει ολόκληρο το κόσμο μέσα σε μια χωρίς προηγούμενο εποχή κοινωνικού χάους και θρησκευτικού διωγμού που είναι γνωστή μέσα στη Βίβλο σαν η “Μεγάλη Θλίψη” (Ματθαίου 24:21).

 Παρόλη τη δαιμονική εξαλλοσύνη που θα προσπαθήσει να εξαπολύσει εναντίον τους αυτή η αντίχριστη κυβέρνηση, αμέτρητοι Χριστιανοί θα αντέξουν στις επιθέσεις του θηρίου και θα κηρύττουν με θάρρος το Ευαγγέλιο της σωτηρίας μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Ένας μεγάλος αριθμός πιστών άλλων θρησκειών επίσης θα επαναστατήσουν ενάντια σ’ αυτό το Παγκόσμιο καθεστώς. Πιστεύουμε ακράδαντα πως οι αναγεννημένοι Χριστιανοί θα παραμείνουν στη Γη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης.

 Ως εκ τούτου είναι καθήκον του κάθε Χριστιανού να προετοιμαστεί πνευματικά και υλικά γι’ αυτήν την κατακλυσμική εποχή, επειδή ο ίδιος ο Ιησούς μας το λέει ξεκάθαρα πως θα επιστρέψει μετά τη Μεγάλη Θλίψη για να συγκεντρώσει το λαό Του σ’ Αυτόν με την Αρπαγή της Εκκλησίας—και όχι πριν. Ο ίδιος προσωπικά ανέφερε με λεπτομέρειες ότι: “Αμέσως μετά τη θλίψη εκείνων των ημερών θα εμφανιστεί στους ουρανούς το σημείο του Υιού του Ανθρώπου και τότε όλες οι φυλές της γης θα θρηνήσουν και θα δουν τον Υιό του Ανθρώπου να έρχεται πάνω στα σύννεφα του Ουρανού με δύναμη και μεγάλη δόξα” (Ματθαίου 24:29-30). 

·         Ματθαίου 24:15-31, Λουκά 21:25-28, Δανιήλ 11:31-35 και 7:21-25,  Αποκάλυψη 11:3-6, 13:7, 12:11, Δανιήλ 9:27, Β’ Θεσσαλονικείς 2:4

 δ. Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού: Το αποκορύφωμα των τρεισήμισι χρόνων της Μεγάλης Θλίψης θα γίνει με την επιστροφή του Ιησού Χριστού στη Γη. Όλοι οι αναγεννημένοι Χριστιανοί  θα διασωθούν με υπερφυσικό τρόπο απ’ αυτούς που τους μισούν και τους καταδιώκουν με την Αρπαγή, ένα θαυματουργό γεγονός κατά το οποίο τα θνητά τους σώματα θα μεταμορφωθούν κατά ένδοξο τρόπο και θα είναι όμοια με το καινούργιο και αθάνατο σώμα που απέκτησε ο Ιησούς όταν αναστήθηκε, ενώ συγχρόνως θα αρχίσουν να ανεβαίνουν προς τον ουρανό για να συναντήσουν εκεί τον Κύριο.

Την ίδια στιγμή, οι σωσμένοι πιστοί που είχαν πεθάνει, των οποίων τα πνεύματα ήταν με τον Κύριο στους Ουρανούς, θα επανεννωθούν με τα νέα τους και γεμάτα δόξα σώματα, τα οποία θα αναστηθούν από τα μνήματά τους.

 ·         Α΄Θεσσαλονικείς 4:16-17, Ματθαίου 24:29-30,  Αποκάλυψη 1:7,  Α΄Κορινθίους 15:51-52, Φιλιππησίους 3:20-21

 ε. Το Γαμήλιο Δείπνο, η Οργή του Θεού και η Μάχη του Αρμαγεδδώνα: Στη συνέχεια μετά την ανάληψή τους και την ανάσταση τους, οι σωσμένοι θα λάβουν μέρος στο ένδοξο “Γαμήλιο Δείπνο του Αρνίου” στους Ουρανούς και θα παρουσιαστούν μπροστά στο θρόνο της κρίσης του Χριστού για να λάβουν τις ανταμοιβές τους για τις υπηρεσίες που προσέφεραν πάνω στη Γη. Συγχρόνως, οι άγγελοι των κρίσεων του Θεού θα επιρρίπτουν τις πληγές Του και την οργή Του πάνω στον Αντίχριστο και τους οπαδούς του, σ’ ένα επεισόδιο που αναφέρεται ως η Οργή του Θεού. Το αποκορύφωμα θα είναι η Μάχη του Αρμαγεδδώνα, όταν ο Ιησούς και οι Επουράνιες δυνάμεις Του θα επιστρέψουν στη Γη για να νικήσουν ολοκληρωτικά και να εξοντώσουν το Σατανικό Αντίχριστο και τις βέβηλες ορδές του και να απελευθερώσουν εκείνους τους οποίους καταπίεζαν.   

 ·         Αποκάλυψη 7:9, 13-17, κεφάλαιο 19,  Β’ Κορινθίους 5:10,  Δανιήλ 12:2-3,  Αποκάλυψη 14:9-10, 16:1-21

 ζ. Η Χιλιετής Βασιλεία του Χριστού: Ο Ιησούς Χριστός και οι νικηφόρες Του επουράνιες δυνάμεις  θα καταλάβουν και θα έχουν κάτω από τον απόλυτο έλεγχο τους όλο τον κόσμο,  διοικώντας και βασιλεύοντας πάνω σ’ εκείνους που επέζησαν μέσα από τις πληγές της οργής του Θεού και τον Αρμαγεδδώνα. Όταν  ο Ιησούς και οι δυνάμεις Του εγκαθιδρύσουν τη βασίλεια του Θεού πάνω στη Γη, τότε επιτέλους θα επικρατήσει ισότητα και πραγματική δικαιοσύνη. Ο Σατανάς θα φυλακιστεί στην απύθμενη άβυσσο, θα σταματήσουν οι απάνθρωποι και παράλογοι πόλεμοι που γίνονταν στον κόσμο και η Γη θα αποκατασταθεί ξανά στην αρχική της παραδείσια μορφή. Αυτή η περίοδος θα διαρκέσει για 1000 χρόνια (αριθμός συμβολικός ή κυριολεκτικός κατά άλλους ερμηνευτές), γι’ αυτό και είναι γνωστή ως “η Χιλιετηρίδα.”

·         Δανιήλ 2:44, Αποκάλυψη 20:1-4,6 και 5:10,  Ησαΐας 2:2-4, 11:6-9, Ψαλμός 46:9, Ιερεμίας 31:34

 η. Η Μάχη του Γωγ και Μαγώγ, Οι Νέοι Ουρανοί και η Νέα Γη: Στο τέλος της Χιλιετηρίδας, ο Σατανάς ελευθερώνεται από τη φυλακή του για “λίγο καιρό” (Αποκάλυψη 20:3,7) και θα εξαπατήσει και εκείνους που επέζησαν στη διάρκεια της οργής του Θεού και του Αρμαγεδδώνα, αλλά και τους απογόνους τους οι οποίοι αρνήθηκαν να υποταχθούν πρόθυμα στην κυριαρχία του Χριστού και της δίκαιης βασιλείας Του. Αυτοί οι μη-αναγεννημένοι αντάρτες θα ακολουθήσουν ξανά τον Σατανά και θα ενωθούν σε μια μάταια εξέγερση που θα καταλήξει στην κατακλυσμική μάχη του Γωγ και Μαγώγ, στην οποία ο Θεός τους καταστρέφει μέσα σ’ έναν κατακλυσμό πυρκαγιάς. Αυτή η πυρκαγιά θα είναι τόσο σφοδρή που θα λειώσει όλη την επιφάνεια της Γης, οι θάλασσες θα εξατμιστούν και οι ατμοσφαιρικοί ουρανοί θα εξαφανιστούν. (Β’ Πέτρου 3:10). Στη συνέχεια ο Θεός θα επαναδημιουργήσει μια νέα και όμορφη Γη πάνω στην καθαρή πλέον επιφάνεια του πλανήτη, με μια εντελώς νέα και αμόλυντη επιφάνεια και ατμοσφαιρικούς ουρανούς.

 ·         Αποκάλυψη 20:7-9, Β’ Πέτρου 3:10-13, Ησαΐας 40:4

 θ. Ο Λευκός Θρόνος της Κρίσης: Έπειτα οι μη-σωσμένοι όλων των εποχών θα αναστηθούν για να εμφανιστούν μπροστά στο Θεό σ’ εκείνο τον φοβερό “τεράστιο λευκό θρόνο της κρίσης.” “Και είδα ένα μεγάλο λευκό θρόνο και Αυτόν που ήταν πάνω του. Και είδα τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, να είναι μπροστά στο Θεό, και τα βιβλία ανοίχτηκαν. Και ένα άλλο βιβλίο ανοίχτηκε και ήταν το βιβλίο της ζωής. Και οι νεκροί κρίθηκαν σύμφωνα με τις πράξεις τους, απ’ αυτά που ήταν γραμμένα μέσα στα βιβλία. Και οποιοσδήποτε δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο της ζωής ρίχτηκε στη λίμνη του πυρός” (Αποκάλυψη 20:11-12, 15).

 ι. Νέα Ιερουσαλήμ: Η θεσπέσια Ουράνια Πόλη του Θεού, η Νέα Ιερουσαλήμ, θα κατέβει τότε σαν ένα τεράστιο στολίδι από τα ψηλά για να στεφανώσει την παραδεισένια Νέα Γη.  Η τεράστια Ουράνια Πόλη που έχει το σχήμα πυραμίδας και είναι 1500 μίλια σε ύψος—”το όρος της κατοικίας του Θεού” (Εβραίους 12:22, Ησαΐας 2:2, Μιχαίας 4:1) που έχει τετράγωνη βάση με την κάθε πλευρά να είναι 1500 μίλια μήκος—είναι η λαμπρή και αιώνια επουράνια κατοικία για όλα τα σωσμένα παιδιά του Θεού, η ελπίδα όλων των εποχών, όπου επιτέλους, “η σκηνή του Θεού είναι με τους ανθρώπους, και Αυτός θα κατοικήσει μαζί τους, και αυτοί θα είναι ο λαός Του. Ο Θεός ο Ίδιος θα είναι μαζί τους, και θα είναι ο Θεός τους. Και ο Θεός θα εξαλείψει το κάθε δάκρυ από τα μάτια τους και δεν θα  υπάρχει θάνατος άλλο πια, ούτε λύπη, ούτε κλάμα. Δεν θα υπάρχει πια άλλος πόνος, επειδή όλα τα παλιά θα έχουν γίνει παρέλθει” (Αποκάλυψη 21:3-4).

 ·         Αποκάλυψη κεφάλαια 21 και 22


[i] Οι παραπομπές της Βίβλου που ξεκινάνε με μία βουλίτσα  κάτω από το κάθε τμήμα είναι επιπρόσθετα εδάφια που αφορούν αυτό το ιδιαίτερο θέμα, ενώ οι παραπομπές από τη Βίβλο που είναι μέσα στο ίδιο το τμήμα αντιστοιχούν στο περιεχόμενο που αναφέρεται, ή δίνουν κάποιες σχετικές πληροφορίες για το αντίστοιχο θέμα.

[ii] Ενώ πιστεύουμε ακράδαντα, ότι μια ψυχή που έχει σωθεί από το Θεό και έχει το δώρο Του για αιώνια ζωή δε χάνεται ποτέ, αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τον πιστό ώστε να αμαρτάνει εκούσια. Επειδή ο Θεός είναι ένας άγιος και δίκαιος Πατέρας που δεν μπορεί να παραβλέψει τις αμαρτίες των παιδιών Του κι έτσι όταν ο πιστός επιμένει να αμαρτάνει, Αυτός θα τον τιμωρήσει για να τον διορθώσει. Ο απόστολος Παύλος εξηγεί: “Επειδή όποιον αγαπά ο Κύριος τον διαπαιδαγωγεί και τιμωρεί κάθε παιδί που είναι δικό Του. Επειδή ποιο παιδί  υπάρχει που ο πατέρας του δεν το διαπαιδαγωγεί;” (Εβραίους 12:6-7).

[iii] Ο όρος “Έσχατες Ημέρες” αναφέρεται σε μια χρονική περίοδο στο τέλος της ιστορίας όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, όταν ο Θεός θα ολοκληρώσει το σχέδιό Του για τη λύτρωση του παρακμασμένου κόσμου μας. Αυτός ο καιρός είναι επίσης γνωστός ως η “Συντέλεια του Κόσμου.”

[iv] Ο ορισμός του όρου  “Μαθητής” είναι “κάποιος που πιστεύει και ακολουθεί τις διδασκαλίες ενός δασκάλου και βοηθάει στην διάδοση αυτών των διδασκαλιών.” Αν και τα Ευαγγέλια εξηγούν με παραδείγματα τη ζωή του Ιησού και των 12 στενών Του μαθητών που απαρνήθηκαν τις κοσμικές επιδιώξεις, δεν παύουμε να αναγνωρίζουμε πως υπήρχαν διαφορετικές βαθμίδες “ακολουθίας των διδασκαλιών,” οι οποίες πρέπει να γίνονται αποδεκτές και να εκτιμούνται ανάλογα. Πιστεύουμε πως είναι ζήτημα προσωπικής πίστης και πεποίθησης του κάθε ατόμου για το μέχρι ποιο βαθμό κάποιος θα δεσμεύσει τη ζωή του για το Χριστό.

  [v] Το Καταστατικό της Οικογένειας [Το Καταστατικό της Αγάπης] σκιαγραφεί τις πιο σημαντικές και βασικές αρχές, τους σκοπούς και τα πιστεύω του κινήματός μας και είναι ένας κώδικας των μεθόδων της διαχείρισής του.

* * *

(Επιστροφή στην αρχή)

 

Επίλογος:
Παροτρύνουμε όλους τους ανθρώπους του Θεού από κάθε δόγμα και θρήσκευμα να συνταχθούν ενεργά με τις αλήθειες της Αγίες Γραφής που δεχόμαστε από κοινού, και να "αγωνιστούνε για την πίστη" (Ιούδα 3). Ο Θεός να σας ευλογήσει με την αγάπη Του! Στο όνομα του Ιησού, αμήν.

(Επιστροφή στην αρχή)