The Family [ Home ]















 

Send This Page to a Friend

Reader's Corner: Main Page

Ο Ζυγός Μου είναι καλός!

Γραμμένο προς έναν Χριστιανό εργάτη που είχε αναλάβει πρόσφατα ένα σημαντικό μακρόπνοο έργο για τον Κύριο

Η υπηρεσία σου για τον Κύριο είναι μια πολύ μεγάλη ευθύνη. Μερικές φορές μπορεί να γίνει ένα πολύ βαρύ φορτίο, μια μεγάλη δουλειά, με πολύ σκληρή δουλειά, ένταση, σύγχυση, έξαψη, έγνοιες και σωματικό και διανοητικό άγχος – που όλα τείνουν να είναι πολύ σκληρά για σένα. Ακόμα και ο Ίδιος ο Κύριος δεν μπορούσε να αντέξει την υπερένταση και την εξάντληση μιας συνεχούς υπηρεσίας προς τα πλήθη. Συχνά έπρεπε να φύγει μακριά απ’ όλα αυτά. Είτε μόνος είτε με τους μαθητές Του, πήγαινε πάνω στα βουνά ή στ’ ανοιχτά στη θάλασσα ή σε μια προσωπική επίσκεψη στους φίλους Του για μια πνευματική ανάπαυλα, λίγο χρόνο ανάπαυσης, ανάκτησης δυνάμεων και έμπνευσης.

            Κανένας δεν μπορεί να συνεχίσει να δίνει στους άλλους χωρίς να περνάει λίγο χρόνο μόνος με τον Κύριο για να ξαναπάρει δύναμη. Εγώ είμαι στο έργο του Θεού εδώ και μισό αιώνα και η μητέρα μου μισό αιώνα πριν από μένα και ο παππούς μου μισό αιώνα πριν από αυτήν κι έτσι ξέρω για τι πράγμα μιλάω. Όπως είπε μια φορά ο A. B. Simpson (1843-1919), εκείνος ο μεγάλος γέρος της πίστης, «Δεν μπορείς να κάνεις το έργο του Κυρίου χωρίς τη δύναμη του Κυρίου!» — Και για να πάρεις αυτή τη δύναμη, πρέπει να περάσεις χρόνο με τον Κύριο!

            Όλοι μας χρειαζόμαστε περισσότερο ήσυχο χρόνο μόνοι με τον Κύριο σε ανάπαυση και αναπλήρωση, πίνοντας το ζωντανό νερό του Λόγου Του και σε συντροφιά μαζί Του με την προσευχή. Το παρακάτω ποίημα, που έχει γραφτεί από τη μητέρα μου και ήταν ένα από τα αγαπημένα της, μιλάει ακριβώς γι’ αυτό:

 

 Η ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ

Ποθούσα να υπηρετήσω τον Κύριο,
Όμως αλίμονο μ’ άφηναν μακριά,
Απ’ τους πολυάσχολους θεριστές
Στου θερισμού τα χωράφια τα πλατιά.

Ήταν λίγοι, ναι, τόσο λίγοι στον αριθμό
Και δεν μπορούσα να καταλάβω
Γιατί θα έπρεπε να μένω αδρανής,
Δεν ήταν το σχέδιο που ήθελα να αναλάβω.

Ποθούσα να υπηρετήσω τον Κύριο,
Και η ανάγκη ήταν πραγματικά μεγάλη.
Για μένα ήταν εύκολο να κοπιάζω
Όμως, το να περιμένω ήταν μια δύσκολη πάλη,

Να παραμένω ήρεμη και σιωπηλή,
Ενώ το τραγούδι έφτανε στα αυτιά,
Από τους πολυάσχολους θεριστές,
Στου θερισμού τα χωράφια τα πλατιά!

Ποθούσα να υπηρετήσω, μόνο τον Κύριο,
Όμως Αυτός με οδήγησε σ’ ένα μέρος ερημικό,
Κι εκεί σαν σταματήσαμε για να αναπαυτούμε,
Τα μάτια Του κοίταξαν το πρόσωπό μου το σκυθρωπό,

Τόσο γεμάτα με τρυφερή επίπληξη
Που με γέμισαν με μια έκπληξη θλιβερή!
Μήπως σκέφτηκε ότι παραπονιόμουν για την υπηρεσία μου,
Ή ότι τη θεωρούσα μια θυσία οδυνηρή;

“Ω, Κύριε, ποθώ να Σ’ υπηρετήσω, να υπηρετήσω μόνο Εσένα,
Είναι τόσο λίγοι οι εργάτες όπου κι αν κοιτώ
Άφησέ με να πάω στα χωράφια,” Τον παρακάλεσα,
“Δεν με ενδιαφέρει να μείνω εδώ ν’ αναπαυτώ!”

Γονάτισα στα πόδια Του εκλιπαρώντας,
Και κοίταξα το πρόσωπό Του εκεί ψηλά,
“Παιδί Μου,” είπε δεν γνώριζες,
“Πως η υπηρεσία χωρίς την αγάπη σου καθόλου δε μετρά;”

Ποθούσα να υπηρετήσω, να υπηρετήσω τον Κύριό μου,
Ω, αυτή ήταν η σκέψη μου η πιο αγαπητή.
Γι’ αυτό συνέχεια Τον παρακαλούσα,
Το υποπόδιό Του καθώς αναζητούσα σε κάθε προσευχή.

Όμως σ’ εκείνη την μοναχική την έρημο,
Μακριά από την πολυάσχολη σκηνή,
Κατάλαβα σιγά- σιγά μα καθαρά
Πού ήταν το λάθος μου και πού είχα ξεγελαστεί.

Το μυαλό μου ήταν τόσο γεμάτο από υπηρεσία, μόνο υπηρεσία,
Που είχα παρασυρθεί από Αυτόν μακριά.
Και Αυτός ποθούσε για τη γλυκιά επικοινωνία,
Την ένωση της καρδιάς με την καρδιά!

Λοιπόν, ζήτησα και βρήκα τη συχώρεση,
Ενώ τα μάτια μου με πόνο ήταν πια θολά.
Και τώρα, αν και το έργο Του είναι ακόμη πολύτιμο,
Κρατώ την πρώτη θέση γι’ Αυτόν στην καρδιά!
 

Virginia Brandt Berg

 Επίσης μου έρχεται στη μνήμη η ιστορία για ένα μικρό κοριτσάκι που ήθελε τόσο πολύ να κάνει ένα ωραίο δώρο στον πατέρα του για τα γενέθλιά του, που κάθε απόγευμα, αντί να περνάει χρόνο με τον πατέρα του, όπως έκανε συνήθως, δούλευε μόνο του, στο δωμάτιό του, πλέκοντάς του κρυφά ένα ζευγάρι παντόφλες — και σχεδόν του ράγισε την καρδιά! Ο Θεός μπορεί να εκτιμάει τις παντόφλες που Του φτιάχνεις αλλά θα προτιμούσε να έχει εσένα. Και η αλήθεια είναι, ότι αν παραμελήσεις το χρόνο σου με τον Κύριο, πιθανόν να κάνεις ένα φριχτό χάλι και με τις «παντόφλες» που προσπαθείς να Του φτιάξεις.

            Κανένας μας δεν μπορεί να αντέξει την πίεση των συνεχών απαιτήσεων του χρόνου μας, της δύναμης, της ψυχής και του πνεύματός μας στις οποίες συχνά είμαστε αναγκασμένοι να υποκύπτουμε λόγω της πίεσης του χρόνου, της ανάγκης, των αναγκών των άλλων και της μιας έκτακτης κατάστασης μετά την άλλη. Όμως μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων είναι συχνά προεξάρχουσα σε μια ταχέως κινούμενη και αναπτυσσόμενη Χριστιανική υπηρεσία όπου οι εργάτες είναι τόσο λίγοι, ο θερισμός τόσος πολύς και υπάρχουν τόσα πολλά που πρέπει να γίνουν για να τον μαζέψουμε μέσα (Ματθαίου 9:37-38).

            Να θυμάσαι, ο Ίδιος ο Κύριος είπε, «Ελάτε σε Μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και Εγώ θα σας αναπαύσω.  Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό Μου, και μάθετε από Μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά· και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας. Επειδή, ο ζυγός Μου είναι καλός, και το φορτίο Μου ελαφρύ. (Ματθαίου 11:28-30). Ο Λόγος Του επίσης μας προειδοποιεί ότι πρέπει να είμαστε «εγκρατείς σε όλα» (Α΄Κορινθίους 9:25) και «η επιείκειά μας να γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους» (Φιλιππησίους 4:5). Αν ο ζυγός Του γίνει πολύ δύσκολος και το φορτίο πάρα πολύ βαρύ, πιθανόν δεν είναι ο δικός Του ζυγός ή το φορτίο Του αλλά το δικό μας ή κάποιου άλλου που ασύνετα έχουμε αναλάβει ή έχουμε επιτρέψει να τοποθετηθεί επάνω μας πέρα από τη γνώση του Κυρίου για τη δύναμή μας και τις ικανότητές μας. Ο Ίδιος ο Κύριος ποτέ δεν θα επιτρέψει να πειραστούμε πάνω από αυτό που είμαστε ικανοί να αντέξουμε (Α΄Κορινθίους 10:13).

            Μερικές φορές μπαίνουμε στον πειρασμό να πάρουμε πάρα πολλά επάνω μας αλλά σίγουρα όχι από τον Κύριο. Μερικές φορές επιτρέπουμε τη δύναμή μας να εξαντληθεί πέρα από αυτό που γνωρίζουμε ότι μπορούμε να αντέξουμε. Κάνοντάς το αυτό συχνά ζορίζουμε τον εαυτό μας πέρα από το μέτρο της δικής μας πίστης. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να υποστούμε τις συνέπειες μιας σωματικής, διανοητικής, νευρικής ή πνευματικής υπερκόπωσης — μιας κατάρρευσης. Σε παρακαλώ μην το αφήσεις αυτό να συμβεί σε σένα! Η δύναμή σου και τα νεύρα σου πρέπει να διατηρηθούν και να προστατευτούν από μια πάρα πολύ μεγάλη υπερένταση. Πέρνα χρόνο για να γίνεις άγιος! — Ολόκληρα δικός Του και ολόκληρος στο σώμα, στο μυαλό και στο πνεύμα!

            Μπορείς να συνεχίσεις να κάνεις ένα σπουδαίο έργο για τον Κύριο — αν περάσεις χρόνο για να ενδυναμωθείς γι’ αυτό. «Θα φυλάξεις [Εσύ ο Κύριος]σε τέλεια ειρήνη το πνεύμα που επιστηρίζεται επάνω σε Σένα, επειδή, σε Σένα έχει το θάρρος του.» (Ησαΐα 26:3)

[ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ]

Κάνετε εγγραφή για να παίρνετε τις εκδόσεις μας με email


Στείλε αυτή τη σελίδα σ' έναν  φίλο σου

 

Το όνομά σου

 

Το email σου

 

Το όνομα του φίλου σου

 

Το email του φίλου σου

 

Το μήνυμά σου (προαιρετικά)

 

Εισάγετε τον Κωδικό >